Verhaal van Pronkepauw
Pronkepauw woont al jaren op Kinderboerderij Kienehoeve. De andere dieren kennen hem heel goed. De kinderen in de buurt kennen hem ook heel goed. Elke morgen maakt de boer de hokken open. De dieren gaan dan de wei op. Pronkepauw komt altijd als laatste naar buiten. Alle dieren wachten daar altijd op. Elke morgen begroeten ze hem met: Pronkepauw, Pronkepauw hoe staan jouw pauwenogen nou?
Soms als de boer hem zo ziet staan schudt hij z'n hoofd en zegt dan zachtjes tegen zichzelf: Oh wat is hij trots die Pronkepauw. Maar vandaag heeft hij geen tijd om te kijken. Mopperig ruimt de boer de rommel op. Overal op de kinderboerderij liggen papiertjes, prulletjes en plastic zakjes. De boer vindt het heel vervelend en heel boos zegt hij ineens: ‘Zo kan het niet langer’. En weet je wat hij gaat doen?
Hij gaat bordjes zagen en schildert er letters op. De bordjes komen aan de hekken van de Kinderboerderij te hangen zodat iedereen ze kan lezen.
Dan op een ochtend duurt het veel langer dan anders voordat hij naar buiten komt. De andere dieren wachten en wachten maar. Als hij dan eindelijk komt schrikt iedereen een beetje. Fluisterend vragen ze aan elkaar: wat ziet Pronkepauw er toch pips uit wat zou er toch zijn? Héél voorzichtig klinkt het dan: Pronkepauw Pronkepauw hoe staan jouw pauwenogen nou?
Heel langzaam vouwt hij zijn verenkleed open. Dan schrikken de dieren nog meer Pronkepauw Pronkepauw, waar zijn jouw pauwenogen nou?
Maar Pronkepauw geeft geen antwoord, hij kijkt heel droevig voor zich uit. De dieren begrijpen er niets van, zijn anders zo mooie pauwenogen lijken nu alleen maar grijze vlekken. Zou hij misschien ziek zijn?
Kaatje de kip scharrelt de wei over om de boer te halen. Als hij komt schrikt hij ook: Nee maar, dit is niet normaal denkt hij. Misschien heeft hij wel een of andere pauwenziekte, zou hij de dierenarts moeten bellen? De boer krabt zich eens achter zijn oor, heel diep nadenkend loopt hij in de wei op en neer. Wat moet ik toch doen? Dan blijft hij opeens bij een van de bordjes staan, die hij pas heeft opgehangen.
Hardop leest hij wat hij erop heeft geschilderd: VERBODEN VOOR KINDEREN Dan begrijpt hij het opeens , die bordjes moeten weg! De dieren van de Kinderboerderij snappen er niets van als ze zien dat de boer al die nieuwe bordjes van de hekken haalt. Maar weet je nog waarom de boer die bordjes heeft opgehangen?
Hij had weer plastic zakjes gevonden van het brood dat de kinderen 's-middags voor de dieren meebrengen. Sommige dieren denken dat je die zakjes kunt eten! Maar dat is heel ongezond, ze kunnen er zelfs dood van gaan! Er mag dus geen plastic rond slingeren op de Kinderboerderij.
Pronkepauw miste de kinderen zo erg dat hij er ziek van is geworden. De boer heeft ineens een veel beter idee: hij zal de kinderen op bezoek vragen op de Kinderboerderij om alles over de dieren te vertellen en om leuke spelletjes te doen, dan wordt het vast heel gezellig voor de kinderen en voor de dieren. Zou Pronkepauw dan snel weer beter worden?
En elke morgen spreidt hij dan zijn prachtige verenkleed uit. Dan draait hij heel langzaam rond, zodat iedereen hem van alle kanten goed kan bekijken. Ja Pronkepauw pronkt graag met z'n verenpak. De dieren roepen dan: Oh wat ben je toch weer mooi vandaag, hij vindt het fijn om dat te horen, hij geniet ervan.
Maar s'middags geniet hij nog meer. Dan komen om half vier de kinderen uit school naar de Kinderboerderij. Speciaal voor hem staan ze aan het hek te roepen: Pronkepauw Pronkepauw hoe staan jouw pauwenogen nou?
Maar s'middags geniet hij nog meer. Dan komen om half vier de kinderen uit school naar de Kinderboerderij. Speciaal voor hem staan ze aan het hek te roepen: Pronkepauw Pronkepauw hoe staan jouw pauwenogen nou?
Als hij dan zijn verenkleed voor hen uitspreidt hoor je de kinderen roepen oh en ah en wat ben je mooi vandaag. Dan doet hij nog meer zijn best en lijkt zijn pauwenpak nog mooier. Zo gaat het elke morgen en elke middag weer. Hij zou het niet graag willen missen..
Soms als de boer hem zo ziet staan schudt hij z'n hoofd en zegt dan zachtjes tegen zichzelf: Oh wat is hij trots die Pronkepauw. Maar vandaag heeft hij geen tijd om te kijken. Mopperig ruimt de boer de rommel op. Overal op de kinderboerderij liggen papiertjes, prulletjes en plastic zakjes. De boer vindt het heel vervelend en heel boos zegt hij ineens: ‘Zo kan het niet langer’. En weet je wat hij gaat doen?
Hij gaat bordjes zagen en schildert er letters op. De bordjes komen aan de hekken van de Kinderboerderij te hangen zodat iedereen ze kan lezen.De volgende dag wandelt Pronkepauw onrustig langs de hekken van de Kinderboerderij. Hij wacht op de kinderen, waar blijven ze toch? De school is allang uit en nog zijn ze er niet. Maar de kinderen komen niet, vandaag niet, de volgende dag weer niet en de dag daarna ook niet. Pronkepauw wordt er treurig van.
Dan op een ochtend duurt het veel langer dan anders voordat hij naar buiten komt. De andere dieren wachten en wachten maar. Als hij dan eindelijk komt schrikt iedereen een beetje. Fluisterend vragen ze aan elkaar: wat ziet Pronkepauw er toch pips uit wat zou er toch zijn? Héél voorzichtig klinkt het dan: Pronkepauw Pronkepauw hoe staan jouw pauwenogen nou?
Heel langzaam vouwt hij zijn verenkleed open. Dan schrikken de dieren nog meer Pronkepauw Pronkepauw, waar zijn jouw pauwenogen nou?
Maar Pronkepauw geeft geen antwoord, hij kijkt heel droevig voor zich uit. De dieren begrijpen er niets van, zijn anders zo mooie pauwenogen lijken nu alleen maar grijze vlekken. Zou hij misschien ziek zijn?
Kaatje de kip scharrelt de wei over om de boer te halen. Als hij komt schrikt hij ook: Nee maar, dit is niet normaal denkt hij. Misschien heeft hij wel een of andere pauwenziekte, zou hij de dierenarts moeten bellen? De boer krabt zich eens achter zijn oor, heel diep nadenkend loopt hij in de wei op en neer. Wat moet ik toch doen? Dan blijft hij opeens bij een van de bordjes staan, die hij pas heeft opgehangen.
Hardop leest hij wat hij erop heeft geschilderd: VERBODEN VOOR KINDEREN Dan begrijpt hij het opeens , die bordjes moeten weg! De dieren van de Kinderboerderij snappen er niets van als ze zien dat de boer al die nieuwe bordjes van de hekken haalt. Maar weet je nog waarom de boer die bordjes heeft opgehangen?
Pronkepauw miste de kinderen zo erg dat hij er ziek van is geworden. De boer heeft ineens een veel beter idee: hij zal de kinderen op bezoek vragen op de Kinderboerderij om alles over de dieren te vertellen en om leuke spelletjes te doen, dan wordt het vast heel gezellig voor de kinderen en voor de dieren. Zou Pronkepauw dan snel weer beter worden?
